Moet je van je hobby je werk maken?

Nooit meer werken

De één zweert erbij: als je van je hobby je werk maakt dan hoeft werk nooit meer als ‘werk’ aan te voelen. De ander zegt: nooit doen. Dan heb je geen hobby meer. Wat is wijsheid? Eén ding is zeker: daar waar je intrinsiek gemotiveerd voor bent, houd je veel langer vol. Het geeft energie en voldoening. Je doet het ook als niemand dat van je vraagt of je ervoor betaalt. Als jij werk wilt doen waar je goed in bent en energie van krijgt kunnen je hobby’s wel degelijk belangrijke aanknopingspunten geven. Waar kun jij in je vrije tijd je helemaal in verliezen en doet je de tijd vergeten?

Smaken verschillen

Toch maakt het ook uit hoe jij naar je werk kijkt. Zie je het vooral als een manier om geld te verdienen waardoor je in je vrije tijd kunt doen wat je werkelijk belangrijk vindt? Dan zal het je niet veel interesseren wat je in die betaalde tijd doet. Heb je echter als doel dat jouw betaalde uren ook voldoening en energie geven? Dan dient de inhoud van je werk gelinkt te zijn aan jouw talenten, interesses en waarden. Deze blog is voor de mensen die zichzelf tot de laatste groep rekenen.

Jouw hobby is geen geld waard

Eén van de meest gehoorde redenen waarom mensen niet werk willen maken van hun hobby is omdat ze denken dat ze er geen geld mee kunnen verdienen. Dit hoor ik het meeste bij creatieve hobby’s. De mensen die ik begeleid hebben heel vaak (stiekem) een creatieve hobby en kunnen die creativiteit onvoldoende kwijt in hun huidige werk of onderneming. Hun creativiteit wordt onvoldoende aangesproken in hun huidige werk of ze denken dat hun creatief talent niet goed genoeg is om er geld voor te kunnen vragen.

Nu hoef je echt niet elke creatieve hobby om te zetten naar betaald werk. Maar wat mij wel fascineert is hoe we soms zulke ‘gescheiden levens’ kunnen leiden tussen werk en privé. Dat schuurt nog weleens. Sommige mensen geven bij mij zelfs aan dat ze alleen energie krijgen van de bezigheden in hun vrije tijd en hun werk - met tegenzin - maar uitzitten. Best wel zonde als je het mij vraagt.

Hoe je ego je saboteert

Belangrijk om te realiseren is dat ons ego vaak een loopje met ons neemt zodra we overwegen of we een hobby tot betaald werk willen omtoveren. Want dan krijgen we ineens het gevoel dat we ‘moeten presteren’. Terwijl we in die hobby ‘maar wat doen’. Hier zit wat mij betreft een belangrijk punt. Het is namelijk heel goed en gezond om naast zaken waarin je wilt presteren of excelleren ook bezigheden te hebben waarin je mag uitproberen, exploreren en fouten mag maken.

Tegelijkertijd wil ik ook de vraag opwerpen of we niet een wat verwrongen beeld hebben gekregen van werken. Alsof je in je betaalde uren alleen maar dingen moet doen waarin je constant grote prestaties moet neerzetten en je waarde moet bewijzen. Ik geloof dat het heel gezond is dat je in je werk ook lummel tijd hebt evenals de ruimte om fouten te mogen maken. Creativiteit is een belangrijke sleutel tot innovatie, plezier, ontspanning, flexibiliteit en eigenheid. En precies dat is waar het wat mij betreft nog weleens aan ontbreekt in hoe we naar werk kijken of wat de werkcontext van ons verwacht. Dus komen bij het overwegen van die hobby tot betaald werk gedachten op als: “Kan ik het wel goed genoeg?” “Wie zit er nou op mij te wachten?” “Willen mensen hier wel voor betalen?”

Mijns inziens hebben we vaker last van de kritische stem die je weerhoudt van het doen wat je werkelijk leuk vindt dan of het goed genoeg is volgens anderen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat jouw talenten ertoe doen. En dat er altijd wel een manier te vinden is waarop je hiermee van betekenis kunt zijn voor anderen. Wat mij betreft hoeft het verschil tussen wie jij bent in je werk en wie je bent als privépersoon dus juist niet zo groot te zijn. Want hoe meer je je natuurlijke zelf kunt zijn - ongeacht of je dat moment betaald wordt voor jouw inspanningen of niet - hoe meer zaken op hun plek zullen vallen voor je.

Passie voor muziek

Eén van mijn vele passies is muziek maken. Als kind al schreef ik eigen liedjes en leerde ik viool spelen. In mijn puberteit maakte ik tot diep in de nacht muziek met een computerprogramma. Ik vond het zo gaaf om van alles in te spelen en in te zingen. Ik zocht het allemaal zelf uit hoe het werkte en ging er helemaal in op.

Nieuwe hobby

Tijdens mijn opleiding tot Docent Theater ontdekte ik via een klasgenoot de ukulele. Ik was meteen verkocht. Een heerlijk handzaam instrument en je kon er in mum van tijd leuke liedjes mee spelen en bij zingen. Ik snapte het instrument ook snel gezien mijn ervaring met een viool.

Ondertussen had ik de droom om ook gitaar te leren spelen. Na een aantal jaren lekker aanklooien met mijn ukulele kocht ik een gitaar. Ook dat leerde ik mezelf aan zonder een les te volgen.

Ik ben er niet goed genoeg in

Nu ben ik in beide echt geen ster speler. Maar daar gaat het mij ook niet om. Ik wil vooral lekker kunnen pingelen en liedjes erbij kunnen zingen.

Dat maakte ook dat ik altijd dacht dat het vooral een hobby zou moeten blijven. Want ja, zo goed ben ik er toch niet in. Dus speelde ik vooral alleen of in besloten kring.

Dat veranderde toen ik een liedje cadeau gaf aan een vriendin voor haar verjaardag. Ze was er helemaal weg van. Die kritische stem in mijn hoofd vond dat maar raar.

Maar wat als…?

Langzaamaan ontdooide ik en stelde ten doel dat ik met een eigen nummer wilde optreden. Ik volgde een cursus Kleinkunst in Amsterdam en bracht aan het einde van de cursus niet één maar 2 eigen nummers ten gehore. Met knikkende knietjes, een bezwete rug en gedachten als "waar ben ik nou weer aan begonnen"?

Maar ik deed het wel. En het publiek was laaiend enthousiast. Echt begrijpen deed die criticus in mijn hoofd het nog steeds niet, maar inmiddels begon ik daaraan te wennen. En vond ik het belangrijker om mijn enthousiasme en nieuwsgierigheid te volgen.

Muziek als verbinding

Ik ontdekte dat mensen aangaan op de eigenheid van mijn liedjes. Dat ik teksten schrijf die herkenning oproepen. En dat zette me aan het denken. Waarom deed ik er eigenlijk zo moeilijk over? Waar was die Sarah die als kind niets liever deed dan optreden? En who cares eigenlijk als niet iedereen mijn muziek kan waarderen? Daar gaat het toch helemaal niet om?

En zo begon ik mijn passie voor muziek ook te combineren in mijn eigen bedrijf In Your Natural Flow. Ik nam liedjes op over herkenbare thema's en deel ze ter inspiratie in mijn Online Academy. En open weleens een workshop met een eigen lied wat gelinkt is aan het thema wat we behandelen. Daarnaast deel ik zo nu en dan een liedje op Instagram of Linkedin. Wie weet ga ik in de toekomst ook een persoonlijk liedje schrijven voor de mensen die ik begeleid. Als ode aan hun talenten, proces of een memorabel moment tijdens onze ontdekkingsreis.

Moraal van dit verhaal

Ik deel dit verhaal natuurlijk niet zo maar met je. Het heeft alles te maken met waarom ik zo graag andere multipassionates begeleid. Het moraal van dit verhaal:

  • Volg je passies en nieuwsgierigheid en laat je verrassen door waar je uitkomt. Je hoeft niet bij alles direct al te weten waar het naartoe leidt. Ga doen, ervaren, experimenteren. En ontdek waar het je brengt.

  • Je hoeft niet van al je hobby's je werk te maken, maar wellicht kan een bepaalde passie die je vervult in je vrije tijd wel degelijk een onderdeel uitmaken van je werk op manieren die je nu nog niet ziet.

  • Het is helemaal oké om de tijd te nemen om ergens comfortabel mee te worden. Liever steeds een klein stapje zetten dan helemaal geen.

  • Wees je bewust van de kritische stem in je hoofd. Ga met afstand en speelsheid om met deze stem. Bedank hem of haar en doe vervolgens wat je werkelijk belangrijk vindt.

Samen aan de slag?

Ik doe niets liever dan je te helpen de hokjes doorbreken die jou niet passen. Ik laat je graag zien dat er veel meer mogelijkheden zijn om jouw verschillende passies en interesses te combineren dan je nu wellicht denkt. Als generalist in een wereld gericht op specialisten is het soms zoeken naar jouw eigen pad. Ik laat je graag zien dat het anders kan. En ik laat je graag voelen dat jij helemaal oké bent. Gewoon zoals je bent. Inclusief je 1001 ideeën, onzekere momentjes of soms wat chaotische brein. Samen ontdekken wat bij jou past?

En geniet hieronder van één van mijn eigen liedjes: We all need people to believe in us.

Sarah Vermazen

Multipassionate trainer and coach that helps other multipassionates unlock their potential and thrive.

https://www.inyournaturalflow.com
Vorige
Vorige

Geluk ligt voor je neus

Volgende
Volgende

De doorbraak naar zelfliefde